Συνωστισμός
Προκύπτει όταν ο διαθέσιμος χώρος της γνάθου δεν είναι αρκετός για να ¨φιλοξενήσει¨ όλα τα δόντια στη σωστή τους θέση.
Κάνει την εφαρμογή της στοματικής υγιεινής δύσκολη. Ένα άτομο που βουρτσίζει τα δόντια του μέτρια, έχει πολύ καλύτερα αποτελέσματα αφού ισιώσει τα δόντια του. Επίσης, μια ενδεχόμενη φλεγμονή (ουλίτιδα ή περιοδοντίτιδα) προχωρά πιο γρήγορα σε έδαφος συνωστισμού.
Χασμοδοντία / Πρόσθια ανοιχτή Δήξη
Τα πάνω με τα κάτω δόντια δεν έρχονται σε επαφή. Αυτό συμβαίνει είτε επειδή το παιδί θηλάζει πιπίλα, δάχτυλο ή μπιμπερό για μακρό χρονικό διάστημα, είτε επειδή δεν έχει μάθει να καταπίνει σωστά και προβάλει την γλώσσα ανάμεσα στα δόντια κατά την κατάποση (γνωστή και ως ¨βρεφική κατάποση¨) ή μπορεί να οφείλεται και σε σκελετικούς λόγους.
Οποιαδήποτε κι αν είναι η αιτία, ο έλεγχος και η αντιμετώπιση είναι απαραίτητα. Οι λόγοι θεραπείας είναι λειτουργικοί.
Αυξημένη Οριζόντια Πρόταξη
Τα δόντια της άνω γνάθου βρίσκονται πολύ πιο μπροστά από τα αντίστοιχα της κάτω, στο οριζόντιο επίπεδο.
Σε μικρές ηλικίες αυξάνει το κίνδυνο τραύματος διότι τα δόντια πετάνε έξω από τα χείλη, δεν προστατεύονται από αυτά οπότε σε ενδεχόμενη πρόσκρουση, είναι τα πρώτα που τραυματίζονται.
Αυξημένη Κάθετη Πρόταξη
Τα πάνω δόντια υπερκαλύπτουν τα κάτω στο κάθετο επίπεδο. Τα κάτω δόντια μπορούν να τραυματίσουν τα ούλα των πάνω και σε έντονα προβλήματα, ακόμα και το αντίστροφο. Το τραύμα μπορεί να είναι μεγάλης βαρύτητας, τόσο ώστε να διακυβεύεται η διατήρηση των δοντιών στο φραγμό.
Παραλειτουργικές Έξεις
Σε αυτήν την κατηγορία περιλαμβάνονται όλες οι συνήθειες που σε μικρότερες ηλικίες είναι θεμιτές και αποδεκτές αλλά, καθώς μεγαλώνει το παιδί, μπορούν να δημιουργήσουν προβλήματα στη λειτουργία αλλά και στο κρανιοπροσωπικό σύμπλεγμα, από τα δόντια ως και το σκελετό.
Παραδείγματα τέτοιων συνηθειών είναι:
ΕΞΩΓΕΝΕΙΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ
Η χρήση πιπίλας, μπιμπερό ή η τοποθέτηση του δαχτύλου στο στόμα, συνήθως του αντίχειρα, σε ηλικία μετά των 3 ετών. Παρατεταμένος θηλασμός πιπίλας, μπιμπερό ή δαχτύλου διαταράσσει την ισορροπία των δυνάμεων που ασκούνται στα δόντια και στις γνάθους, γεγονός που μπορεί να δημιουργήσει ορθοδοντικά προβλήματα με εμφανείς συνέπειες τόσο στο χαμόγελο, όσο και στη λειτουργία. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η διακοπή της έξης απαιτεί προσοχή στην αντιμετώπιση, με ιδιαίτερη μνεία στην ψυχολογία του παιδιού.
Εάν το παιδί καθώς καταπίνει, σπρώχνει τη γλώσσα ανάμεσα στα πάνω και τα κάτω δόντια με αποτέλεσμα η γλώσσα να προβάλει ανάμεσά τους μην αφήνοντας τα δόντια να έρθουν σε επαφή. Αυτός ο τύπος κατάποσης ονομάζεται βρεφική κατάποση. Φυσιολογικά, το παιδί μεταβαίνει σταδιακά στον ενήλικο τρόπο κατάποσης. Εάν αυτό δεν συμβεί, υπάρχουν ειδικές ασκήσεις που συστήνουμε ώστε να ¨ωριμάσει¨ και να εξελιχθεί η διαδικασία. Είναι πολύ σημαντικό να συμβεί αυτό γιατί καταπίνουμε πολλές φορές τη μέρα οπότε και οι δυνάμεις που ασκούνται δεν είναι ευκαταφρόνητες.
Παραλειτουργικές Έξεις
ΕΓΓΕΝΕΙΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ
Εάν το παιδί αναπνέει περισσότερο από το στόμα. Κάτι τέτοιο ανιχνεύεται και κατά τη δίαρκεια της ημέρας (ιδιαίτερα τις ώρες που χαλαρώνει πχ στην τηλεόραση) αλλά ιδιαίτερα τη νύχτα όπου το παιδί ροχαλίζει.
Σε αυτές τις περιπτώσεις, σε συνεργασία με ωτορινολαρυγγολόγο, διερευνάται εάν το παιδί έχει υπερτροφικές αμυγδαλές ή αδενοειδείς εκβλαστήσεις (κρεατάκια).
Σταυροειδής Σύγκλειση
Σε φυσιολογικές συνθήκες τα πάνω δόντια ¨αγκαλιάζουν¨τα κάτω. Στην σταυροειδή σύγκλειση τα πάνω δόντια κλείνουν αντίστροφα, έχοντας τα κάτω δόντια πιο έξω από τα πάνω. Η σταυροειδής σύγκλειση μπορεί να προκαλέσει πρόωρες επαφές δοντιών, δηλαδή κλείνοντας το στόμα να ¨χτυπάνε¨ δύο δόντια μεταξύ τους μην αφήνοντας τα υπόλοιπα να έρθουν σε επαφή. Αυτό μπορεί να προκαλέσει την κάτω γνάθο να εκτρέπεται από τη φυσιολογική λειτουργία της και να ‘στραβώνει’.
Σε ένα παιδί που ακόμα αναπτύσσεται, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ασύμμετρη ανάπτυξη της γνάθου και ασυμμετρία στο πρόσωπο που μετά την ενηλικίωση μπορεί να διορθωθεί μόνο με σοβαρό χειρουργείο. Στον ενήλικα μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στην κροταφογναθική άρθρωση με συμπτώματα όπως πονοκεφάλους, μυϊκούς ή/και αυχενικούς πόνους, δυσκολία στη διάνοιξη του στόματος κτλ.
Αγένεση / Έλλειψη δοντιών
Μπορεί κάποια από τα δόντια μας να μην σχηματιστούν και να λείπουν από το φραγμό αφήνοντας κενά που εμποδίζουν τη σωστή λειτουργία αλλά είναι και αντιαισθητικά. Ο λόγος αυτής της έλλειψης (αγένεσης) είναι γενετικός. Για να αποφασιστεί το τελικό σχέδιο θεραπείας χρειάζεται να ληφθούν υπ’όψιν διάφοροι παράγοντες όπως η ηλικία του ασθενή, η θέση των υπόλοιπων δοντιών, η κατάσταση των παιδικών δοντιών εάν αυτά βρίσκονται ακόμη στο στόμα κ.α.
Τα είδη θεραπείας ποικίλουν και το φάσμα εκτείνεται από το κλείσιμο των κενών με ορθοδοντική θεραπεία μέχρι την τοποθέτηση εμφυτεύματος. Αντίστοιχης αντιμετώπισης χρήζουν περιπτώσεις όπου δόντια έχουν χαθεί από τραύμα, τερηδόνα ή πρέπει να εξαχθούν επειδή είναι υποπλαστικά (έχουν άτυπο σχήμα ή/και χρώμα).
Έγκλειστα δόντια
Σ΄αυτές τις περιπτώσεις κάποιο μόνιμο δόντι δεν έρχεται στην στοματική κοιλότητα όπως φυσιολογικά αναμένεται, αλλά παραμένει μέσα στο οστό, έγκλειστο. Ένα από τα πιο συνηθισμένα δόντια που το παθαίνουν αυτό είναι ο κυνόδοντας της άνω γνάθου. Αυτή η κατάσταση είναι επικίνδυνη διότι το έγκλειστο δόντι, που συνήθως βρίσκεται σε έκτοπη θέση, μπορεί να βλάψει τις ρίζες των δοντιών με τις οποίες έρχεται σε επαφή σε τέτοιο βαθμό που να κινδυνεύει η διατήρησή τους ή να σχηματίσει μια οδοντογενή κύστη μέσα στο οστό που συνεχώς να αναπτύσσεται.
Μια συνήθης αντιμετώπιση είναι η αποκάλυψη του δοντιού με μια μικρή επέμβαση και η έλξη του στο στόμα με τη βοήθεια της ορθοδοντικής.
Σπανιότατα επιλέγουμε την αφαίρεση τέτοιων δοντιών, με καθοριστικούς παράγοντες να είναι η ακριβής εντόπισή τους και η ηλικία του ασθενούς
Συνωστισμός
Προκύπτει όταν ο διαθέσιμος χώρος της γνάθου δεν είναι αρκετός για να ¨φιλοξενήσει¨ όλα τα δόντια στη σωστή τους θέση.
Κάνει την εφαρμογή της στοματικής υγιεινής δύσκολη. Ένα άτομο που βουρτσίζει τα δόντια του μέτρια, έχει πολύ καλύτερα αποτελέσματα αφού ισιώσει τα δόντια του. Επίσης, μια ενδεχόμενη φλεγμονή (ουλίτιδα ή περιοδοντίτιδα) προχωρά πιο γρήγορα σε έδαφος συνωστισμού.
Google αξιολογήσεις
Χασμοδοντία / Πρόσθια ανοιχτή Δήξη
Τα πάνω με τα κάτω δόντια δεν έρχονται σε επαφή. Αυτό συμβαίνει είτε επειδή το παιδί θηλάζει πιπίλα, δάχτυλο ή μπιμπερό για μακρό χρονικό διάστημα, είτε επειδή δεν έχει μάθει να καταπίνει σωστά και προβάλει την γλώσσα ανάμεσα στα δόντια κατά την κατάποση (γνωστή και ως ¨βρεφική κατάποση¨) ή μπορεί να οφείλεται και σε σκελετικούς λόγους.
Οποιαδήποτε κι αν είναι η αιτία, ο έλεγχος και η αντιμετώπιση είναι απαραίτητα. Οι λόγοι θεραπείας είναι λειτουργικοί.
Αυξημένη Οριζόντια Πρόταξη
Τα δόντια της άνω γνάθου βρίσκονται πολύ πιο μπροστά από τα αντίστοιχα της κάτω, στο οριζόντιο επίπεδο.
Σε μικρές ηλικίες αυξάνει το κίνδυνο τραύματος διότι τα δόντια πετάνε έξω από τα χείλη, δεν προστατεύονται από αυτά οπότε σε ενδεχόμενη πρόσκρουση, είναι τα πρώτα που τραυματίζονται.
Αυξημένη Κάθετη Πρόταξη
Τα πάνω δόντια υπερκαλύπτουν τα κάτω στο κάθετο επίπεδο.
Τα κάτω δόντια μπορούν να τραυματίσουν τα ούλα των πάνω και σε έντονα προβλήματα, ακόμα και το αντίστροφο. Το τραύμα μπορεί να είναι μεγάλης βαρύτητας, τόσο ώστε να διακυβεύεται η διατήρηση των δοντιών στο φραγμό.
Σταυροειδής Σύγκλειση
Σε φυσιολογικές συνθήκες τα πάνω δόντια ¨αγκαλιάζουν¨τα κάτω. Στην σταυροειδή σύγκλειση τα πάνω δόντια κλείνουν αντίστροφα, έχοντας τα κάτω δόντια πιο έξω από τα πάνω.
Η σταυροειδής σύγκλειση μπορεί να προκαλέσει πρόωρες επαφές δοντιών, δηλαδή κλείνοντας το στόμα να ¨χτυπάνε¨ δύο δόντια μεταξύ τους μην αφήνοντας τα υπόλοιπα να έρθουν σε επαφή. Αυτό μπορεί να προκαλέσει την κάτω γνάθο να εκτρέπεται από τη φυσιολογική λειτουργία της και να ‘στραβώνει’.
Σε ένα παιδί που ακόμα αναπτύσσεται, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ασύμμετρη ανάπτυξη της γνάθου και ασυμμετρία στο πρόσωπο που μετά την ενηλικίωση μπορεί να διορθωθεί μόνο με σοβαρό χειρουργείο.
Στον ενήλικα μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στην κροταφογναθική άρθρωση με συμπτώματα όπως πονοκεφάλους, μυϊκούς ή/και αυχενικούς πόνους, δυσκολία στη διάνοιξη του στόματος κτλ.
Αγένεση / Έλλειψη δοντιών
Μπορεί κάποια από τα δόντια μας να μην σχηματιστούν και να λείπουν από το φραγμό αφήνοντας κενά που εμποδίζουν τη σωστή λειτουργία αλλά είναι και αντιαισθητικά. Ο λόγος αυτής της έλλειψης (αγένεσης) είναι γενετικός. Για να αποφασιστεί το τελικό σχέδιο θεραπείας χρειάζεται να ληφθούν υπ’όψιν διάφοροι παράγοντες όπως η ηλικία του ασθενή, η θέση των υπόλοιπων δοντιών, η κατάσταση των παιδικών δοντιών εάν αυτά βρίσκονται ακόμη στο στόμα κ.α.
Τα είδη θεραπείας ποικίλουν και το φάσμα εκτείνεται από το κλείσιμο των κενών με ορθοδοντική θεραπεία μέχρι την τοποθέτηση εμφυτεύματος.
Αντίστοιχης αντιμετώπισης χρήζουν περιπτώσεις όπου δόντια έχουν χαθεί από τραύμα, τερηδόνα ή πρέπει να εξαχθούν επειδή είναι υποπλαστικά (έχουν άτυπο σχήμα ή/και χρώμα).
Έγκλειστα δόντια
Σ΄αυτές τις περιπτώσεις κάποιο μόνιμο δόντι δεν έρχεται στην στοματική κοιλότητα όπως φυσιολογικά αναμένεται, αλλά παραμένει μέσα στο οστό, έγκλειστο. Ένα από τα πιο συνηθισμένα δόντια που το παθαίνουν αυτό είναι ο κυνόδοντας της άνω γνάθου. Αυτή η κατάσταση είναι επικίνδυνη διότι το έγκλειστο δόντι, που συνήθως βρίσκεται σε έκτοπη θέση, μπορεί να βλάψει τις ρίζες των δοντιών με τις οποίες έρχεται σε επαφή σε τέτοιο βαθμό που να κινδυνεύει η διατήρησή τους ή να σχηματίσει μια οδοντογενή κύστη μέσα στο οστό που συνεχώς να αναπτύσσεται.
Μια συνήθης αντιμετώπιση είναι η αποκάλυψη του δοντιού με μια μικρή επέμβαση και η έλξη του στο στόμα με τη βοήθεια της ορθοδοντικής.
Σπανιότατα επιλέγουμε την αφαίρεση τέτοιων δοντιών, με καθοριστικούς παράγοντες να είναι η ακριβής εντόπισή τους και η ηλικία του ασθενούς
Από Τελευταία Περιστατικά
Λίγα λόγια για τα ορθοδοντικά προβλήματα
Υπάρχουν πολλά ορθοδοντικά προβλήματα που εμφανίζονται σε διάφορους συνδυασμούς κάνοντας τον κάθε ασθενή μοναδικό. Σας δίνουμε μια μικρή ιδέα με τις φωτογραφίες στο site μας αλλά σημειώνουμε ότι η κάθε δυσαρμονία πρέπει να αναλυθεί και να αντιμετωπιστεί σε προσωπικό επίπεδο. Στη συνέχεια παραθέτουμε παραδείγματα των πιο συνηθισμένων δυσαρμονιών σύγκλεισης.